Οι εργασίες καθορίζουν την τεχνολογία που θα επιλέξεις.
Η αλληλεξάρτηση των εργασιών που εκτελούνται σε μια επιχείρηση, ο τρόπος, δηλαδή, με τον οποίο οι διάφορες εργασίες σχετίζονται μεταξύ τους, επηρεάζει την τεχνολογία και την οργάνωση που θα επιλέξει μία επιχείρηση.
Όταν η αλληλεξάρτηση των εργασιών είναι χαμηλή, οι άνθρωποι και τα τμήματα εξειδικεύονται μεμονωμένα, δηλαδή εργάζονται διακριτά και ανεξάρτητα για την επίτευξη των σκοπών της επιχείρησης.
Αντίθετα, όταν η αλληλεξάρτηση των εργασιών είναι υψηλή, οι άνθρωποι και τα τμήματα εξειδικεύονται από κοινού, δηλαδή ο ένας εξαρτάται από τον άλλο για την προμήθεια των εισροών και των πόρων που χρειάζονται για την εκτέλεση των εργασιών τους.
Με τη λογική αυτή έχουν προσδιοριστεί τρεις τύποι τεχνολογιών, που καθένας σχετίζεται με διαφορετική μορφή αλληλεξάρτησης εργασιών. Ας τους δούμε, λοιπόν:
#1 Μεσολαβητική τεχνολογία και παράλληλη αλληλεξάρτηση
Στη μεσολαβητική τεχνολογία οι εργασίες μπορούν να εκτελεστούν ανεξάρτητα μεταξύ τους και κάθε υπάλληλος συνεισφέρει ξεχωριστά στην επίδοση της επιχείρησης.
Σκεφτείτε, για παράδειγμα, ένα κουρείο, όπου κάθε κουρέας περιποιείται τους πελάτες του ανεξάρτητα από τους συναδέλφους του. Σε αυτή την περίπτωση, η παρακολούθηση, ο έλεγχος και η αξιολόγηση της επίδοσης κάθε υπαλλήλου είναι εύκολη υπόθεση, καθώς οι εκροές είναι παρατηρήσιμες και επικρατούν οι ίδιες προδιαγραφές.
Επίσης, δεν απαιτείται κάποιος ιδιαίτερος μηχανισμός ομογενοποίησης, καθώς δεν απαιτείται συνεργασία. Ο βασικός τύπος συντονισμού που χρησιμοποιείται είναι η τυποποίηση, ενώ βασική στρατηγική της επιχείρησης είναι η αύξηση του αριθμού των πελατών (ώστε να είναι πάντα απασχολημένοι οι εργαζόμενοι).
#2 Τεχνολογία διασύνδεσης και σειριακή αλληλεξάρτηση
Στη τεχνολογία διασύνδεσης οι εργασίες πρέπει να εκτελεστούν σε σειρά και οι εργασίες κάθε υπαλλήλου επηρεάζουν άμεσα τις ενέργειες του άλλου, με αποτέλεσμα η δουλειά να μην μπορεί να ολοκληρωθεί επιτυχώς, αν ο καθένας δρα ανεξάρτητα.
Η μαζική παραγωγή είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα τεχνολογίας διασύνδεσης. Η τεχνολογία διασύνδεσης απαιτεί μεγαλύτερο βαθμό συντονισμού, ενώ ένα λάθος που μπορεί να συμβεί στην αρχή της γραμμής παραγωγής μεγεθύνεται στα επόμενα στάδια.
Ο βασικός τύπος συντονισμού που χρησιμοποιείται είναι ο σχεδιασμός και ο προγραμματισμός, ενώ η βασική στρατηγική της επιχείρησης είναι η διατήρηση αποθέματος ασφαλείας (ώστε να υπάρχουν πάντα οι αναγκαίες εισροές για να είναι απασχολημένοι οι εργαζόμενοι).
Πολλές επιχειρήσεις επιλέγουν να μεταβούν σε τεχνολογίες διασύνδεσης (από τεχνολογίες μεσολάβησης) για να επωφεληθούν από την εξειδίκευση και τον καταμερισμό των εργασιών.
#3 Τεχνολογία εντάσεως και αμοιβαία αλληλεξάρτηση
Στην τεχνολογία εντάσεως οι εργασίες δεν μπορούν να διαχωριστούν και οι εργασίες όλων των υπαλλήλων είναι πλήρως εξαρτώμενες μεταξύ τους.
Η αμοιβαία αλληλεξάρτηση καθιστά αδύνατη τον εκ των προτέρων σχεδιασμό μιας σειράς ενεργειών για την επίλυση ενός προβλήματος, καθώς η επιλογή, ο συνδυασμός και η σειρά των εργασιών υπαγορεύονται από το ίδιο το πρόβλημα.
Κατά συνέπεια, μειώνεται η δυνατότητα ελέγχου και πρόβλεψης, ενώ οι εργασίες καθίστανται πιο περίπλοκες και αδόμητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εισαγωγή ενός ασθενούς σε ένα νοσοκομείο, όπου η φύση του προβλήματός του θα υπαγορεύσει τις απαιτούμενες ειδικότητες και τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Δεν μπορεί δηλαδή, ένα νοσοκομείο να προγραμματίσει στην εφημερία του 5 καρδιακές προσβολές και 8 κατάγματα, ενώ μόνο μετά από τη πρώτη διάγνωση προσδιορίζονται οι ειδικότητες των ιατρών και οι απαιτήσεις θεραπείας του ασθενούς υπαγορεύονται από την πορεία της υγείας του.
Ο βασικός τύπος συντονισμού που χρησιμοποιείται είναι η αμοιβαία προσαρμογή και οι μικτές ομάδες εργασίας, ενώ η βασική στρατηγική της επιχείρησης είναι η εξειδίκευση των εργασιών που αναλαμβάνει (π.χ. ένα νοσοκομείο είναι μόνο αντικαρκινικό ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα περιστατικά που δέχεται).