Η πανδημία ήρθε για να αναταράξει τα νερά. Ήρθε για να μας κάνει αρχικά να φοβηθούμε, να νιώσουμε ανασφάλεια έπειτα να μάς δυναμώσει με περίεργους τρόπους και τελικά να μάς κάνει να αναθεωρήσουμε όλη μας τη ζωή.
Και αυτό γιατί οι περισσότεροι από εμάς ακολουθούσαμε την καθημερινή μας ρουτίνα χωρίς ποτέ να σταματήσουμε ένα λεπτό και να σκεφτούμε τι είναι αυτό που μάς προσφέρει τελικά πραγματική χαρά. Τι είναι ευτυχία για εμάς; Η ζωή μας είναι δομημένη όπως την είχαμε ονειρευτεί; Ζούμε για να δουλεύουμε ή δουλεύουμε για να ζούμε; Το αντικείμενο της εργασίας μας, μάς ενθουσιάζει, μάς κάνει να νιώθουμε δημιουργικοί, δίνει νόημα στη ζωή μας;
Τα τελευταία δύο χρόνια με όσους μιλάω προχωράνε σε επαναξιολόγηση της ζωής τους. Κοινός παρονομαστής να βρουν τη χρυσή τομή ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική ζωή.
Οι περισσότεροι από αυτούς, μέσα από την εργασία στο σπίτι ανακάλυψαν καθημερινές πτυχές της οικογένειάς τους που τόσο καιρό όχι μόνο δεν ζούσαν αλλά δεν γνώριζαν ότι υπήρχαν. Ξαφνικά, η ανάγκη όχι μόνο για ισορροπία ανάμεσα στην οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, αλλά για ενσωμάτωση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, έγινε επιτακτική.
Όλοι άρχισαν να συνειδητοποιούν το εργασιακό στρες που βίωναν και ήθελαν να δώσουν ένα τέλος στο καθημερινό burnout. Σκέψεις όπως «Βλέπω τον εαυτό μου για τα επόμενα 10 χρόνια στην ίδια δουλειά;» και «Πόσο τελικά μου αρέσει αυτό που κάνω;» άρχισαν να περνάνε από το μυαλό όλων. Πολλοί ήταν εκείνοι που σκέφτηκαν ότι είναι έτοιμοι για μια νέα αρχή με στόχο να υπηρετήσουν ρόλους με πιο βαθύ νόημα ή ακόμα εντελώς διαφορετικούς από εκείνους που είχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή, απλά και μόνο για να επιτύχουν μία καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική ζωή. Τα ατελείωτα meetings, η εργασία εκτός ωραρίου και η αδυναμία να αποσυνδεθούν από την εργασία τους ήταν η κινητήριος δύναμη για αλλαγή πλεύσης της πορείας τους. Πλέον, προτεραιότητα τους ήταν η προσωπική τους ευεξία που θα εξασφαλιζόταν μόνο σε μια εργασία με βιώσιμους ρυθμούς.
Και ναι, δεν είναι εύκολο να κάνεις την αλλαγή. Όχι μόνο δεν είναι εύκολο ίσως είναι και τρομακτικό. Θέλει πολλή σκέψη και να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Θα χρειαστεί να αφήσεις πίσω σου την οικονομική ασφάλεια που σου παρέχει η εργασία σου και να βάλεις άλλες προτεραιότητες. Η καριέρα σου ίσως μπει λίγο στον πάγο και η ταυτότητά σου που είχε συνδεθεί με αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή έκανες, ίσως χαθεί. Πολλοί είναι εκείνοι που θα σε κοιτάνε και θα σκέφτονται τι τρέχει με σένα ή τη βλακεία κάνεις αφού δεν θα τολμούσαν ποτέ να αφήσουν τη σιγουριά τους για κάτι αβέβαιο. Θέλει κότσια όμως ο νέος σου (μετά την πανδημία) εαυτός!
Είναι τώρα ή ποτέ. Δεν υπάρχει χρόνος για συμβιβασμούς. Όλοι αξίζει να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό σε μια δουλειά που θα μάς ευχαριστεί, που θα μάς προκαλεί το ενδιαφέρον, θα μάς κάνει να νιώθουμε δημιουργικοί, σημαντικοί και ότι αυτό που προσφέρουμε έχει αξία. Όλοι μπορούμε να βρούμε τη δουλειά που μάς αξίζει γύρω από ανθρώπους που θα κατανοούν και θα σέβονται ότι εκτός από την εργασιακή μας ζωή υπάρχει και η προσωπική, ότι εκτός από το να δουλεύουμε γεννηθήκαμε για να έχουμε και άλλους ρόλους στη ζωή και χρόνο για να τη ζήσουμε. Άλλωστε, αυτή η ικανοποίηση που θα νιώθουμε εκτός εργασιακού χώρου θα μάς κάνει ακόμα καλύτερους, ακόμα πιο ορεξάτους και παθιασμένους με το αντικείμενό μας, έτοιμους να δώσουμε το 100% του εαυτού μας. Ας μην φοβηθούμε την αλλαγή και ας μην περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή ή την κατάλληλη ηλικία γιατί δεν υπάρχει. Δώσε στον εαυτό σου την ευκαιρία που του χρωστάς! Μπορεί να είναι τρομακτικά στην αρχή, απαιτητικά στη συνέχεια στο τέλος όμως θα είναι τέλεια!